03 mei: Fort Pierce - Fort Lauderdale

Na een nogal doorwaakte eerste campernacht (25 graden nachttemperatuur, airco aan, het klonk alsof je in een vliegtuig sliep), zagen we het langzaam licht worden en stonden op. Je hebt een eigen picknicktafel naast de camper. Angela ontdekte een broodrooster en fabriceerde er een lekker ontbijtje mee. Koffie maken we met kokend water en een poedertje.
Bij het tweede fluitketeltje water voor koffie, zat Jan met de zijdeur te spelen. Kijk, je kunt hem ook op slot doen door die beide rode schuifjes de schuiven en dan in het slot gooien. Maar ... de sleutels lagen binnen, de beide autoportieren waren keurig op slot. En de fluitketel stond op het gas! Blinde paniek. Wie kunnen we om hulp vragen?
Jan was zo slim om het 'slaapkamerraam' te zien, dat stond open, maar is wel ca. 1.70 m hoog. En klein. Maar we moesten snel handelen, en al gauw stond de picknicktafel er onder en duwde de man zijn vrouw verder omhoog door dat kleine raampje. Het lukte! En even later was er weer koffie. Gelukkig zijn er géén foto's van.

We hebben gisteravond besloten dat we een flink stuk verder willen reizen vandaag, omdat de omgeving niet heel interessant is. Een volgende camping gereserveerd in Fort Lauderdale, iets boven Miami.
De tweede camper-reisdag start Angela achter het stuur: we rijden naar de oceaan, bij een mooie opening 'inlet' met twee pieren 'jetty's '. De hitte wordt aan zee vermengd met een heerlijk windje, zodat het lekker toeven is op de pier. Er zijn hier 3 geocaches, waarvan we er één vinden, voor één een foto moeten maken en vragen beantwoorden, en één kunnen we niet vinden.
Een camper heeft een koelkast, en uit die koelkast kunnen we heerlijk lunchen op een bankje in het Jetty park. Gezien onze slechte nachtrust valt het nog niet mee om te genieten van de campervakantie, maar hier is toch echt een pluspunt en een fijn moment!
Jan rijdt verder, een stukje over de lange weg langs de kust. Daar geocachen we er ook nog een. Daarna rijdt Angela een hele lange drukke route over een semi-snelweg met ontzettend veel op- en afritten. In totaal ca. 120 mijl, dat is met een camper een lekkere lange tocht. We vonden daar niet veel aan.
Laat in de middag vinden we onze bestemming: deze campsite is iets mooier en gezelliger. We krijgen een plekje vlakbij de wc, zodat ons toilet nog niet wordt gebruikt! Ook is er een zwembadje, en daar liggen we om een uur of 6 lekker in.

Avondeten is niet een pluspunt met een camper. Gezien de hitte is koken niet goed te doen (binnen), en op barbecuen zijn we helemaal niet toegerust. We eten wel lekker - maar voor Angela is dit meteen de laatste keer dat ze van plan is te koken.
En dan is het om half 9 alweer donker, Angela heeft nog last van jetlag, en buiten zitten in het donker is tamelijk vervelend. Om half 10 taaien we al af, en we slapen allebei behoorlijk goed! Zonder airco dit keer, gewoon wat ramen open.