05 mei: Marathon - Key West - Marathon

Na een stormachtige nacht (en lekker geslapen!) ontbeten we lekker winderig aan een picknicktafel. Wij zijn nog lang geen echte camperaars: toilet, douche en afwas doen wij liever in de campinggebouwtjes, en die zijn hier steeds heel netjes en schoon.
We hebben een fijn plan: vandaag de 50 mijl over bruggen naar Key West rijden, en eind van de dag hier terugkeren, om dan wél op het plekje bij het strandje te staan.
De route start met een '7-miles bridge', recht met in het midden een echt hoog viaduct, waar een boos toeterende vrachtauto achter Angela aanjakkert. Inhalen kan hij pas na een mijl of 5, en dan ligt er al lang een grote plas angstzweet en zijn Angela's handen verkrampt van de spanning. Wil hij inhalen, of toetert hij omdat er een luikje los zit en onze koffers er uit vliegen? De rijbanen zijn best breed, maar je kunt geen kant op en er is geen ruimte om even te stoppen. Uitwijken voor de inhaler durft ze niet, omdat die enge betonnen rand dan heel dichtbij komt.
De rest van de dag is perfect! Lekker winderig zomerweer, waardoor we goed verbranden. Prachtige route met aan twee kanten knalblauw water en groene eilandjes. Het laatste eiland is Key West, bebauwd als een oud koloniaal stadje, met veel witte veranda-huizen. Er zijn bezienswaardigheden, zoals het 'Southernmost point' van het USA-'vasteland'. Voor een mooi fotomoment staan de mensen daar in de rij, zodat iedereen op zijn foto ook de oceaan erop krijgt. Wij doen ook braaf mee. De Amerikaanse mevrouw voor ons, vraagt Angela om haar en haar man te fotograferen met haar Iphone, en ze weet in een halve minuut te vertellen dat als de telefoon afgaat, dat dat dan haar dochter zal zijn die volgende week gaat trouwen, en dat we dan maar moeten opnemen en zeggen dat haar moeder moe van haar is. Beetje jammer dat het zo snel gepiept is, de dochter belt niet.
Na een kleine wandeling lunchen we heerlijk in een strandtent. Daarna lopen we nog een paar geocaches af, en dan hebben we zin in een hop-on-hop-off busje. We laten ons echter kaartjes aansmeren voor een treintje - en zodra we er in zitten geneert Angela zich voor de extreme truttigheid daarvan. En duur natuurlijk.. Toch brengt het ons op een leuk toeristisch middelpunt, met Cubaanse trekjes. Onderweg doen we ontzettend veel historische kennis op.
Key West bevalt ons wel, het is een heerlijke dag.
Om een uur of vier rijden we terug naar Marathon (ook een Key). Nu kan Angela eindelijk in de oceaan zwemmen! Jan zit lekker op de kade te kijken, want ja, als je die man al in een camper hebt gelokt, dan ga je hem niet vragen om nog méér tegen zijn zin te doen ;-) . Vlakbij de camper zit opeens een iguana, zo'n hagedis-achtige van ca. 1 meter lang. Alsof hij daar hoort. Helaas geen foto van gemaakt.
Een Amerikaanse man hangt bij het strandje aan de gesloten bar, in zijn eentje, en neemt onze foto's bij de zonsondergang. Aan het resultaat zien we pas hoe dronken hij al moet zijn geweest. Daarna eten we nog wat - de brandmelder trotserend bij het bakken van lekkere worstjes!
Ook in het donker zitten we hier nog lekker buiten. Angela heeft zich ingespoten met "insect-repellent", want enkels, onderbenen en polsen zijn gisteren al helemaal lekgeprikt. Jan logt de 3 gevonden geocaches, en dan is er ook nog een mail-opdracht-cache ('earthcache') die we kunnen verdienen.

We hebben genoten van de Keys, met heel stormachtig en heel zonnig weer. Morgen gaan we richting Everglades.